Op Bonaire heeft ieder huis een kleurtje, evenals op de andere eilanden van Caribisch Nederland. Het verhaal gaat, dat dit is ingesteld door Peter Stuyvesant, die ooit gouverneur van de Antillen was. Boze tongen beweren, dat hij op dat moment aandelen in een verffabriek had. Of dit waar is, weten wij niet, maar het levert wel een kleurrijk eiland op.
Eigenlijk was ons huis al ruim een jaar geleden gereed: nieuwe deuren en ramen, een extra kamer, een gastenverblijf met keuken en eigen terras, warm water in de badkamers, een verfbeurt aan de binnenkant en heel veel kleine reparaties. Er ontbrak nog maar één ding: een nieuw kleurtje aan de buitenkant. Afgelopen weken is onze laatste wens door een schilder gerealiseerd. Wij zijn zeer enthousiast. Eigenlijk is het nog mooier, dan wij ons eerst hadden voorgesteld.
Zo zag het huis er uit toen wij het in 2016 kochten:
De witte kleur was zo verkeerd nog niet, maar wij vonden de bruine kleur niet mooi. Wij wilden graag een kleur, die mooi zou afsteken bij de terracotta kleur van het dak en de witte kleur van de veranda en de nieuwe deuren en ramen. In eerste instantie hadden wij ons oog laten vallen op “Savonet”, de okergele monumentenkleur van de overheidsgebouwen op Bonaire. Maar toch vonden wij deze iets te bruin en iets te somber. Na wat zoeken viel de keus op “Brittlebrush”, een kleur, die is vernoemd naar een Mexicaanse plant. Deze kleur is nog steeds okergeel, maar oogt een stuk frisser.
En dan is dit het eindresultaat:
Mooi of niet!
